De rug een heel belangrijk deel van het lichaam: elke lichaamscel krijgt informatie van de hersenen die via het ruggenmerg (loopt door de wervels) en de zenuwen uitzwaaien over de rest van het lichaam. Elk weefsel (orgaan, spier, …) krijgt zijn zenuwimpulsen via zenuwen die via de rug lopen. De gevolgen van rugproblemen beperken zich dan ook niet tot de rug. Bij het rijpaard is daarnaast de rug het contactpunt met de ruiter.
Een belangrijk aspect is het begrip “pijn”. De expressie hiervan is voor elk levend wezen verschillend. Paarden zijn prooidieren. Hierdoor zullen zij zelden geluid maken bij pijn. Dit in tegenstelling tot de hond, die meteen jankt.
Soms merkt men wel dat het gedrag van het dier veranderd is, maar dat wordt dan aan karakter of andere factoren toegeschreven. Volgende signalen zijn dikwijls een uiting van pijn aan de rug: zuur reageren bij het borstelen, aansingelen of opzadelen. Witte haren ter hoogte van de wervelkolom: door een wervelblokkade is die regio gevoeliger voor wrijving (zadel/deken) en zullen de haren dus sneller verkleuren. Overgevoelige flanken zijn niet altijd toe te schrijven aan alleen maar “merriegedrag”. Kappen op de poetsplaats kan een aanwijzing zijn van een rugprobleem.
Paarden zijn eigenlijk niet gebouwd om een ruiter op zijn rug te dragen. Hierdoor komen rugproblemen heel veel voor bij paarden. De meerderheid van de paarden is niet “recht”. Deze asymmetrie kan rijtechnisch opgelost worden door correct recht te richten. Maar deze problemen horen er eigenlijk niet te zijn. Over het tempo lopen, weghollen na de sprong, zwaaien met de staart, op de buitenschouder vallen, … zijn duidelijke voorbeelden van gedrag om te ontsnappen aan pijn. Verzet met het hoofd probeert men op te lossen door een ander bit. Bokken is niet altijd een teken van frisheid of vrolijkheid. Meermaals verzet bij het aanspringen in bv de rechtergalop is een heel duidelijk teken van rug- en spierproblemen. Zo zijn er nog meerdere voorbeelden.
Als osteopaat ga ik op zoek naar spanning. Die spanning kan veroorzaakt worden door trauma of door een opeenhoping van afvalstoffen. Teveel spanning gaat uiteindelijk een blokkade veroorzaken. De behandeling bestaat uit het opheffen van de blokkade en het wegnemen van spanning. Hierdoor kunnen de afvalstoffen terug verwijderd worden en het lichaam kan terug in evenwicht komen. Deze verkramping in de spieren kun je niet aflezen uit radiografie of echografie, wel uit thermografie.
Door je paard 1 à 2 keer/jaar te laten controleren door een osteopaat, kun je ervoor zorgen dat de afvalstoffen zich niet gaan ophopen en er geen blokkade ontstaat. Preventie heeft zeker nut, want hoe langer de afvalstoffen zich opstapelen, hoe hoger de spanning en hoe moeilijker om de blokkade op te heffen.
