Honden behoren tot de carnivoren (vleeseters). Zoals zijn voorganger de wolf, zijn zij ingesteld op het eten van prooidieren. Commerciële voeding is gemaakt door de mens.
Dierenarts-osteopaat, Erwin van Gijtenbeek constateerde in zijn praktijk in Nederland dat honden die commercieel gevoerd worden meer klachten hebben van het gebit, oren, huid, bewegingsapparaat, maag-darmstelsel en anaalklieren, dan de rauw gevoerde honden. Onder rauw voeder behoren botten, vlees, organen, groenten en fruit.
Door de bereidingswijze van commerciële voeding verandert de samenstelling van de nutriënten. Dit zou een negatief effect kunnen hebben op het darmstelsel, de pancreas, de lever en de nieren. De additieven zoals geur-, kleur- en smaakstoffen en bewaarmiddelen, kunnen als balast voor het verteringstelsel worden bestempeld. Ze moeten door de lever omgezet worden tot wateroplosbare afvalstoffen, die door de nieren worden verwijderd.
Veel honden worden onbeperkt gevoerd. Het spijsverteringsstelsel is de hele dag actief en krijgt geen hersteltijd. Hierdoor ontstaat er een overprikkeling. Een volwassen gezonde hond vanaf 1 jaar of ouder kan 1 à 2 dagen per week niet eten. Hierdoor kan het maag-darmstelsel zich volledig ontdoen van balast voeding. De organen hebben zo de tijd om zich te herstellen en te herladen met enzymes. De totale behoefte moet uiteraard wel gedekt zijn in de 5 à 6 dagen waarin de hond wel gevoerd wordt.
Hier een aantal conclusies uit het osteopathische eindwerk van Dr. Erwin van Gijtenbeek :
Commercieel gevoerde honden waren over het algemeen te dik, hadden een stijve gang en maakten een onrustige indruk. De vacht verhaarde meer en er was tandaanslag aanwezig. De ontlasting was zacht van consistentie en had een penetrante geur. Dit in tegenstelling tot de rauw gevoerde honden, waarbij de ontlasting een stevige consistentie en een donkere kleur had en vrijwel geurloos was.
Resultaten van onderzoek van bloed en ontlasting geven sterke aanwijzingen dat de commercieel gevoerde honden een overprikkelende lever en nieren hebben en dat hun vertering tekort schiet. Daarnaast is een te lage calcium/fosfor verhouding in het bloed gevonden van de commercieel gevoerde honden. Dit kan leiden tot lever-, nier- en skeletproblemen. De bloedwaarden van de rauw gevoerde groep honden hadden geen afwijkingen en de ontlasting vertoonde meer mengkolonies van bacteriën.
De rauw gevoerde honden hadden minder wervelblokkades. De blokkades die terug gevonden werden bij de commercieel gevoerde honden komen overeen met problemen van de lever, maag-darmstelsel en nieren.
Uit dit onderzoek wordt dus gesteld dat voor een goed functioneren van het spijsverteringskanaal van de hond, rauwe voeding geadviseerd wordt.
Ik heb de verdediging van zijn thesis zelf bijgewoond en ik was zelf verbaasd over de uitslag van dit onderzoek. Er zitten natuurlijk wel een aantal beperkingen aan dit onderzoek. Er is een grote diversiteit aan rassen en kruisingen. Verschillende merken van commerciële voeding is gebruikt, waardoor dus geen eenduidige gelijke voeding is gebruikt. Ook is het aantal honden in de studie eigenlijk te klein. Toch denk ik dat het belangrijk is om hier eventjes bij stil te staan.
